شکل دهی پلاستیک ها

پلاستیک ها نیز مانند فلزات استفاده گسترده ای دارند. پلاستیک ها دسته ای از مواد مصنوعی را شامل می شوند که می توان آن ها را با اعمال فشار و حرارت قالب گیری یا شکل دهی کرد. روش های شکل دهی پلیمر ها به عوامل زیر بستگی دارد :

1- نوع رزین پلیمری

2- شکل هندسی قطعه نهایی

3- حجم تولید

4- استحکام مورد نیاز

برای ارتباط دادن این عوامل، انتخاب روش های تولید باید به دقت بررسی شوند. روش هایی که بیشتر برای شکل دهی ترمو پلاستیک ها استفاده می شوند عبارتند از :

1- اکستروژن 

2- تزریق 

3- قالب گیری دمشی

در تمام روش های شکل دهی ترمو پلاستیک ها، ماده ابتدا باید حرارت داده شود تا به دمای نرم شدن یا جریان پذیری برسد و برای شکل پذیری مناسب شود. رفتار هر نوع ماده پلاستیکی در دماهای بالا از عوامل مهم می باشد. شاخص مذاب ( Mfi ) یا سرعت جریان مذاب معمول ترین روش بررسی این رفتار می باشد.

در این آزمایش مقداری از ماده پلیمری در یک محفظه مشخص گذاشته می شود و تا دمای مشخص حرارت می بیند و یک نیروی مشخص با استفاده از یک پیستون به مذاب وارد می شود که منجر به عبور جریان مذاب از سوراخ کالیبره شده می شود. جرم پلیمری که در مدت 10 دقیقه از این سوراخ عبور می کند به عنوان شاخص مذاب یا سرعت جریان مذاب معرفی می شود.

از آن جا که سرعت عبور مذاب با افزایش وزن مولکولی کاهش می یابد، سرعت جریان را می توان به عنوان شاخص تعیین وزن مولکولی پلیمر در نظر گرفت. رزین های پلیمری معمولا به شکل گرانول یا قرص های ریز به فروش می رسد که شکل ظاهری آن ها را می توان به برنج تشبیه کرد.

در هر روش تولید اولین مرحله، حرارت دادن و ذوب کردن دانه های پلیمری و تبدیل آن ها به حالت جریان پذیر می باشد.