وقتی جسمی در مسیر جریانی قرار میگیرد،جریان به نحوی خود را با حضور جسم تطبیق میدهد.چکونگی این تطبیق همان خطوطی است که حول ایرفویل رسم میشود.در این حالت ذرات سیال قادرند حضور جسم را قبل از رسیدن به آن حس کنند.بنابراین در ذرات سیال یک نحوه خبر رسانی بین ذرات وجود دارد و ذرات سیال با سرعت صوت پیام ها را مخابره می کنند.این نتیجه در حالت کلی برای هر جسمی که در سیال تراکم ناپذیر قرار بگیرد صادق است.اگر ذرات سیال تندتر از امواج خبری حرکت میکردند،سیال قادر نمیبود حضور مانع را قبل از رسیدن به آن احساس کند و تغییرات ناگهانی در بردارهای سرعت و سایر خواص سیال به وجود می آمد.



شکل (a) مربوط به جسمی است که با سرعت زیر صوت یا ماخ کمتر از 0.8 در حال پرواز است.در روی سطح ایرفویل سرعت هیچگاه از ماخ 1 عبور نکرده و بنابراین هیچگونه ضربه (یا shock) به وجود نحواهد آمد.درشکل (b) سرعت پرنده به عدد ماخ بحرانی (ماخ=0.8) رسیده است.در این حالت بسیار ناپایدار و خطرناک در نقطه ای روی سطح ایرفویل سرعت جریان به سرعت صوت می رسد در صورتی که سایر نواحی سرعت subsonic وجود خواهد داشت.پس از آن در شکل (c) سرعت از این مقدار این عبور کرده که منجر به تولید شاک یا ضربه هایی در نواحی روی سطح بال (یا ایرفویل) می شود.با افزایش سرعت این ناحیه پرفشار و فراصوتی رشد خواهد کرد.با عبور سرعت پرنده از ماخ 1 (شکل d) امواج ضربه ای کمانی (bow shock) در نزدیک لبه حمله تشکیل شده و تمامی سطح ایرفویل در ناحیه فراصوتی قرار خواهد گرفت.
در طراحی وسائل پرنده مافوق صوت باید علاوه بر در نظر داشتن این موارد ، جنس مناسبی را نیز برای ساخت بدنه هواپیما بکار برد.به عنوان مثال در شاتل هایی که سرعت ورود به جو آنها تا 25 ماخ نیز می رسد تمهیدات بسیار پیشرفته و تکنولوژیک برای جلوگیری از ذوب شدن دماغه و مهمتر از آن انتقال این مقدار حرارت وحشت آور(ناشی از سرعت بسیار بالا) به کابین اندیشده شده است.به این منظور از سرامیک های جدید در ساخت بدنه بیرونی شاتل استفاده شد.در زیر رابطه بین سرعت صوت و دما آورده شده است:
dp/dρ=a^2=√γRT